Παραμύθας : Τι κάνεις? Γράφεις τον επίλογο της μέρας?
Εγώ θα την τραβήξω απ' τα μαλλιά...
να βγάλω μονοπάτια λαμπερά σαν τα μαλλιά της,
με κρυμμένες νεραϊδες και πνεύματα μικρών θεών του δάσους,
να βρώ μια ιστορία ακόμα,
και να φτιάξω νέο ζωμό...
θα είναι για τις αϋπνίες μάλλον...



Νεραϊδούλα : Γράφω τις ιστορίες σου...
να μάθουν για τα όνειρά σου,
τους ζωμούς και τα μαγικά σου...
πάρε την νεραϊδόσκονή μου και χάσου στο δάσος δρουϊδη,
και όποιος θέλει θα σε βρεί
και θα ξεχάσει τα ξωτικά τα κακά,
αυτά με τα μεγάλα αφτιά...